Jihan, 40 jaar, lerares : komt uit Syrië
“In mijn land was ik lerares. Mijn echtgenoot eveneens. Wij hebben vier kinderen, drie jongens en één meisje. Ik ben in mijn eentje naar België gekomen omdat de reis lang en niet zonder risico’s was. Ik heb beslist om het even uit te testen. Syrië staat bekend als het land van de jasmijn, verwijzend naar de schoonheid. Nog voor de oorlog losbarste stonden mijn echtgenoot en ik op het punt een klein familiebedrijf op te starten. Ik heb mij tot nu toe volledig gewijd aan de opvoeding van onze kinderen. We behoren tot de middenklasse. We hadden een auto en een huis. Maar plots is de situatie omgekeerd met al eerste gevolg voedseltekort. We hebben geprobeerd om zo lang mogelijk stand te houden maar zonder enige vorm van hulp was het niet meer mogelijk. Terroristen kwamen de huizen binnen en schoten iedereen neer. Mensen begonnen voedsel te verstoppen, tot in hun televisietoestel ! Maar als je werd betrapt staken ze je levend in brand. Als voorbeeld voor anderen. Zelf het kraantjeswater hebben ze vergiftigd. We leefden met angst. Natuurlijk wil ik terug naar mijn land, maar ik weet dat het niet mogelijk zal zijn. Het enige waar ik nu aan denk is de toekomst van mijn kinderen et dat we weer herenigd worden.
P.S Jihan wil niet op de foto maar stelt voor om een foto te nemen van haar nichtje die 2 jaar oud is. Zij kwam met haar vader Ahmed (de neef van Jihan) een paar weken geleden aan in België.